- eynimək
- f. məh. Yaxşılaşmaq, əmələ gəlmək. . . Gülqədəmi əməndən sonra uşaq əməlli-başlı eyniməyə başladı. Ə. Vəl..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
eynimək
Look at other dictionaries:
eynimə — «Eynimək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eynimənalı — sif. Mənaca eyni olan, mənaları bir olan, başqası ilə bir mənada olan. Eynimənalı söz. Eynimənalı ifadə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eyniməx’ — I (Ağdam, Laçın, Şuşa) bax aynımax. – Nənəm çox pisidi, indi yavaşyavaş eyniyir (Ağdam); – Yaram indi eyniyir hələ, də:sən yaxşı olur (Laçın) II (Çənbərək, Meğri, Oğuz) böyümək, boy atmaq, inkişaf etmək. – Qartof yenijə eyniyif (Çənbərək); –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
eyn — is. <ər.> klas. Göz. Axdı eynim yaşı, döndü sellərə; Yar içən sulara qarışdımı ola? Aşıq Dilqəm. Müddətdir eynindən cida düşmüşəm; Həsrətini çəkər hər zaman Pəri! A. P.. . . <Qəhrəman> düşündükcə ötən günləri xatırlayır, eynində… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmməna — f. və ə. eynimənalı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
həmməna — sif. <fars. həm və ər. məna> Eynimənalı, birmənalı, mənası başqa sözün mənası ilə eyni olan. Həmməna söz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nuri-çeşmim — köhn. Çox istəkli, çox əziz adama nəvazişlə müraciət məqamında, ya onun haqqında deyilir: gözümün işığı (nuru). Səni Yusif bilib verdim könül mülkündə sultanlıq; Əzizim, nuri eynim, sən gəda oğlu gədasanmış. S. Ə. Ş.. <Yusif:> Açım kağızı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nuri-didəm — köhn. Çox istəkli, çox əziz adama nəvazişlə müraciət məqamında, ya onun haqqında deyilir: gözümün işığı (nuru). Səni Yusif bilib verdim könül mülkündə sultanlıq; Əzizim, nuri eynim, sən gəda oğlu gədasanmış. S. Ə. Ş.. <Yusif:> Açım kağızı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nurieynim — köhn. Çox istəkli, çox əziz adama nəvazişlə müraciət məqamında, ya onun haqqında deyilir: gözümün işığı (nuru). Səni Yusif bilib verdim könül mülkündə sultanlıq; Əzizim, nuri eynim, sən gəda oğlu gədasanmış. S. Ə. Ş.. <Yusif:> Açım kağızı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rüxsar — is. <fars.> klas. Üz, çöhrə. Canımı yandırdı hicr, ey atəşin rüxsar, eşit! Qövsi. Firqətindən yarpaq kimi əsirəm; Rüxsarımı eynim yaşı yandırar. A. Ə.. Mən bir ucaboylu gözəlin zülfünə bəndəm; Rüxsarı gözəl, şivəsi, rəftarı gözəldir. Ə. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
